Γονείς και παιδιά, μια πρόταση βιβλίου
Τίτλος Βιβλίου : Γονείς και παιδιά
Εργαλειοθήκη για την συντήρηση μιας δύσκολης σχέσης
Συγγραφείς : Χόρχε και Ντεμιάν Μπουκάι
«Το να γίνεις γονιός είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί στη ζωή. Και ότι χειρότερο.»
Τι να περιμένεις διαβάζοντας το βιβλίο <Γονείς και παιδιά>;
Πρόκειται για ένα βιβλίο που το γράφουν πατέρας και γιος μαζί. Άλλα κείμενα είναι γραμμένα από τον Ντεμιάν, άλλα από τον Χόρχε και άλλα πάλι είναι γραμμένα από κοινού, ‘’με 4 χέρια ‘’ όπως λέει χαρακτηριστικά.
Μιλώντας εισαγωγικά για την συγγραφή του βιβλίου <Γονείς και παιδιά> μου αρέσει πολύ η ιδέα που προτείνουν για την συμφωνία, όπου δηλαδή δεν είναι δυνατή η συμφωνία «μένουν σταθεροί στην διαφωνία με αμοιβαίο σεβασμό». Θα διαβάσουμε και παρακάτω στο βιβλίο ότι θεωρούν την δυνατότητα για διαφωνία όχι μόνο εμπόδιο αλλά μάλιστα και χρήσιμη για την σχέση.
Όσον αφορά την μεταξύ τους σχέση ξεκαθαρίζουν εξ αρχής ότι μια υγιής σχέση διατηρεί και ενισχύει την ύπαρξη του «εγώ» και του «εσύ», άρα υπάρχει το εγώ, το εσύ και το εμείς.
Πέρα από τις απόψεις και ιδέες τους είναι γεμάτο διδακτικές ιστορίες, παραμύθια και παραδείγματα που κάνουν το βιβλίο να κυλάει στην ανάγνωση.
Κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι το ερώτημα « ποια είναι η ουσία του να είσαι γονιός;» καθώς η τεκνογονία από μόνη της δεν σε κάνει γονιό αλλά το να σκέφτεσαι, να φέρεσαι και να αισθάνεσαι σαν γονιός. Σημαντικό στοιχείο του γονικού ρόλου είναι η συνειδητή απόφαση ενός ανθρώπου να αναλάβει την ευθύνη των παιδιών καθώς και η αναγκαιότητα ο γονιός να «υιοθετήσει» τα παιδιά του.
«Το 1ο παιδί σε αλλάζει ριζικά. Μετά από αυτό η ζωή σου δεν είναι ποτέ πια η ίδια.»
Ξεκινώντας από τον διαχωρισμό των βασικών ή πιο ουσιωδών συστατικών και των δευτερευόντων συνεχίζουν με ερωτήματα όπως : γιατί να κάνει κάποιος παιδιά; Τι είναι αυτό που μπορεί να παρακινήσει έναν άνθρωπο να θελήσει να είναι ολοκληρωτικά υπεύθυνος για ένα ευάλωτο, ανυπεράσπιστο και πλήρως εξαρτώμενο πλάσμα; Τι ρόλο παίζει το ένστικτο μας, οι προσδοκίες της κοινωνίας, η επιθυμία προέκτασης του εαυτού μας αλλά και η ίδια η επιθυμία να δώσουμε αγάπη; Τι σημαίνει αγάπη άνευ όρων; Γιατί η αγάπη των παιδιών προς τους γονείς είναι αμφίθυμη αγάπη; Τι γίνεται με την απειθαρχία και η τόλμη των παιδιών;
Ποιες είναι οι 5 κατηγορίες γονέων και οι 5 στάσεις ζωής που συνεπάγονται; Τι άλλο κάνουν οι καλοί γονείς εκτός από το να αναγνωρίζουν, να επισημαίνουν και να προσφέρουν βοήθεια; Ποιες διαφορετικές τακτικές μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να διδάξουμε στα παιδιά μας καλές συνήθειες; Πώς να δημιουργήσουμε κίνητρα αλλά και να θέσουμε όρια; Ποιες είναι οι επιθυμίες, προσδοκίες αλλά και αν και κατά πόσο χρειάζονται οι θυσίες των γονιών;
Και τέλος εάν και πότε τελειώνει η δουλειά των γονιών; Πότε ενηλικιώνονται τα παιδιά; Τι γίνεται όταν τα παιδιά εγκαταλείπουν οριστικά το πατρικό τους σπίτι; Πως διαφέρει η αντίδραση των γυναικών και ανδρών στην ‘’ άδεια φωλιά ‘’; Είναι υποχρέωση των παιδιών να σταθούν δίπλα στους γονείς τους όταν αυτοί γεράσουν;
Ενώ σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα εκφράζουν ξεκάθαρα άποψη, προτείνουν πολύ χρήσιμες ιδέες και παραδείγματα, σε αυτό το τελευταίο ερωτήματα εκφράζει προβληματισμούς και αν περιμένεις κατηγορηματικές απαντήσεις, μάλλον θα απογοητευτείς.
Ο απόηχος του βιβλίου στην σκέψη μου…
Αυτό το βιβλίο με έκανε να αναρωτηθώ εκ νέου πόσο συνειδητή μητέρα είμαι στην καθημερινή ζωή με τα παιδιά μου.
Με βοήθησε να ξαναθυμηθώ όλα όσα είναι για μένα σημαντικά να μεταδώσω στα παιδιά μου και να επανεξετάσω τις προτεραιότητες μου καθώς τα παιδιά μου μεγαλώνουν.
Με δυο παιδιά στην εφηβεία ήταν πολύ χρήσιμη υπενθύμιση να μην παίρνω τις συγκρούσεις προσωπικά και ότι η εξιδανίκευση και η απογοήτευση είναι συναισθήματα που αλληλοσυμπληρώνονται και μάλιστα είναι απαραίτητα για την εξέλιξη και ωρίμανση τους.
Με εξέπληξε το ότι θεωρεί εφόδιο των παιδιών να αντέξουν να προκαλέσουν πόνο στους γονείς τους μέσα από τις συγκρούσεις, και τις παράτολμες συμπεριφορές τους.
Μου άρεσε ιδιαίτερα το τμήμα του βιβλίου που μιλάει για την ενηλικίωση και τις ανάγκες των παιδιών σε αυτή τη μεταβατική φάση ( πλησιάζει λέμε…) και κάποιες συμβουλές όπως: το ότι η σχέση περνάει σε άλλη φάση και η βοήθεια που οι γονείς μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους παίρνει πια τη μορφή στήριξης, διαλόγου, συμβουλών, εμπιστοσύνης και σεβασμού στις αποφάσεις τους.
Το γράμμα του Χόρχε στους γονείς του αφού ενηλικιώθηκε με συγκίνησε και επίσης μου φάνηκε πολύ χρήσιμη ιδέα το να δούμε ως γονείς την ενηλικίωση ως ορόσημο αποχαιρετισμού της ευθύνης αλλά και ως ευκαιρία για να επαναπροσδιορίσουμε το νόημα της ζωής μας.
Τι με προβλημάτισε
Εκτός από τα προηγούμενα ερωτήματα υπάρχουν και δυο ερωτήματα που με προβλημάτισαν ιδιαίτερα, τόσο ως γονιό όσο και ως παιδί ( των γονιών μου). Είναι ερωτήματα που, όπως λέει το ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ, μεγαλώνοντας τα παιδιά θα κληθούν να ασχοληθούν με αυτά :
« Τι κάνουμε μ’ αυτό που μας έχουν κάνει;» Zean- Paul Sartre
« Τι θα κάνουμε με το πληγωμένο παιδί που ζει πάντα μέσα μας;» John Bradshaw
Αν και πολλές φορές διαβάζοντας βιβλία αυτοβελτίωσης ή μη έχουμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε και να επεξεργαστούμε την προσωπική μας ιστορία, λίγες φορές είναι τόσο ξεκάθαρα η προτροπή όπως εδώ.
Φράσεις που θέλω να θυμάμαι
Τέλος, κάποιες φράσεις από τα διάφορα κεφάλαια τις έχω ξεχωρίσει ιδιαίτερα ως υπενθυμίσεις της αγάπης και υποστήριξης σε αυτή τη σχέση με τα παιδιά μου.
«Τα παιδιά μας ( και πολύ σωστά), κάθε μέρα όλο και λιγότερο θέλουν τις λύσεις μας και όλο περισσότερο τη σιωπηρή υποστήριξη μας.
«Έχει νόημα να μιλήσουμε για δικαιοσύνη αν υπάρχει μια συμφωνία. Στην σχέση αυτή όμως δεν υπάρχει από πριν συμφωνία.
«Ο ρόλος και η αγάπη μπορεί να διαρκέσουν για πάντα, η δουλειά όμως τέλειωσε γιατί δεν χρειάζεται πια.
Η αγάπη των γονιών προς τα παιδιά είναι η μόνη αγάπη που δεν χρειάζεται εξηγήσεις. Είναι μια αγάπη « έτσι απλά» και «ό,τι κι αν συμβεί». Αυτού του είδους η αγάπη υπάρχει μόνο σε αυτή τη σχέση!
«Αγάπη είναι να χαίρεσαι και μόνο που υπάρχει ο άλλος. Joseph Zinker»
Είτε είσαι γονιός, είτε έχεις αποφασίσει να γίνεις και σκέφτεσαι γύρω από την σχέση γονέων και παιδιών, τότε το βιβλίο Γονείς και παιδιά των Χόρχε και Ντεμιάν Μπουκάι θα σου αρέσει.
Καλή ανάγνωση
Διάβασε επίσης :
Το δώρο του θυμού, πρόταση βιβλίου
Η άσχημη συμπεριφορά των παιδιών και πως να την αντιμετωπίσουμε
