Το σακίδιο ή τι αλλάζει η ψυχοθεραπεία
Φαντάσου ότι κουβαλάς ένα βαρύ σακίδιο.
Με τα χρόνια, το έχεις συνηθίσει τόσο πολύ, που νιώθεις σαν μέρος του εαυτού σου.
Ίσως να μην το αντιλαμβάνεσαι καν, έχει γίνει κάτι “φυσιολογικό” για σένα.
Μπορεί να μην το νιώθεις πια σαν σακίδιο αλλά σαν ένα ρούχο άνετο, χιλιοφορεμένο από αυτά που γίνονται ένα με την ταυτότητα μας.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η πλάτη σου δεν έχει υποστεί τις συνέπειες.
Η στάση του σώματός σου έχει αλλάξει, οι κινήσεις σου έχουν περιοριστεί, και έχεις συνηθίσει να ζεις με ένα μικρότερο εύρος, να κουβαλάς ένα μεγαλύτερο βάρος.
Το χειρότερο; Ίσως να μην ξέρεις καν ότι είναι εφικτό να αφήσεις αυτό το σακίδιο κάτω, έστω και για λίγο.
Ή ίσως να μην έχεις συνειδητοποιήσει ότι μπορείς να ανοίξεις το σακίδιο, να κάνεις μια διαλογή των πραγμάτων που κουβαλάς και να μειώσεις το βάρος του.
Η ψυχοθεραπεία με όποια προσέγγιση κι αν γίνεται, είναι ακριβώς αυτό :
Μια ευκαιρία να αφήσεις το σακίδιο κάτω για λίγο, να δεις τι κουβαλάς και να αποφασίσεις τι θέλεις να κρατήσεις και τι μπορείς να αφήσεις πίσω. Δεν πρόκειται να εξαφανιστεί το βάρος από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά μπορείς να μάθεις να το κουβαλάς με διαφορετικό τρόπο, να ανακαλύψεις νέες δυνάμεις και να ζήσεις πιο ελεύθερα.
Αυτό που περιέχει το σακίδιο μπορεί να είναι πεποιθήσεις, ιδέες, φίλτρα, οτιδήποτε…
Ένα παράδειγμα
Στη διάρκεια της ζωής μας όλοι ερμηνεύσαμε λανθασμένα κάποια ψέματα για αλήθειες.
Ένα από αυτά τα μεταμφιεσμένα ψέματα ( ή αλλιώς περιοριστικές πεποιθήσεις) είναι ότι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΠΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΟΥ.
Όχι, κανείς δεν πρέπει να τα βγάζει πέρα μόνος/η.
Η αλήθεια είναι ότι ΔΕΝ χρειάζεται να αποδείξουμε σε κανέναν, ούτε καν στον εαυτό μας ότι “αντέχουμε”. Ότι είμαστε δυνατές. Ότι μπορούμε και χωρίς την βοήθεια των άλλων. Ότι δεν πάθαμε τίποτα παλεύοντας μόνοι/ες μας.
Το να αναγνωρίζεις τα όρια σου ( πριν τα ξεπεράσεις ) και να ζητάς βοήθεια δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά μια πράξη θάρρους και αυτοσεβασμού. Είναι σαν να λες: “Αξίζω να νιώσω καλύτερα, να καταλάβω καλύτερα τον εαυτό μου και να ζήσω μια πιο ελαφριά ζωή.”
Αυτό το “λίγο πιο” …
Αυτό το “λίγο καλύτερα”, το ” λίγο πιο ελαφρύ”, μοιάζει με αεράκι που γλιστρά απαλά μέσα από μισάνοιχτα παράθυρα. Δεν επιβάλλει την παρουσία του, δεν φωνάζει, δεν σπρώχνει, δεν διεκδικεί με πανό ούτε με τυμπανοκρουσίες. Είναι διακριτικό, σαν μια σκιά που ακολουθεί το βήμα σου, σαν ένα χάδι που σχεδόν δεν νιώθεις, αλλά είναι εκεί.
Αν είσαι προσεκτικός/ή, θα το ακούσεις να σου ψιθυρίζει στις ήσυχες σου ώρες, όταν η φασαρία κοπάζει. Δεν θα σε τραβήξει από το χέρι, δεν θα σου επιβληθεί. Θα περιμένει.
Γιατί η αλήθεια είναι πως αυτό το “καλύτερα” δεν έρχεται ακάλεστο. Περιμένει την πρόσκλησή σου, την ειλικρινή σου πρόθεση να του κάνεις χώρο. Και μόλις το κάνεις, θα δεις—ή μάλλον θα νιώσεις—πόσο ανάλαφρο μπορεί να είναι το βάρος που τόσο καιρό νόμιζες πως είναι αμετακίνητο.
Ίσως να σκέφτεσαι: “Τόσα χρόνια τα έχω καταφέρει μόνος/η, γιατί να αλλάξω τώρα;”
“Τι μπορεί να μου πει ένας ψυχολόγος που δεν το έχω σκεφτεί ήδη;”.
Η θεραπεία ή ο ψυχολόγος δεν είναι εκεί για να σου πει τι να κάνεις ή να λύσει τα προβλήματά σου μαγικά. Ούτε μαγικό ραβδάκι διαθέτει, ούτε κουμπιά μπορεί να πατήσει για να απενεργοποιήσει το πρόβλημα. Είναι όμως εκεί για να σε βοηθήσει να το δεις από μια διαφορετική οπτική, να ανακαλύψεις πηγές δύναμης ΣΟΥ που ίσως δεν είχες συνειδητοποιήσει, αναγνωρίσει ή αποδεχτεί και να σε υποστηρίξει στο να ξεκινήσεις και να ολοκληρώσεις με τον δικό σου τρόπο τις αλλαγές που ΕΣΥ θέλεις. Δεν πρόκειται να σου πει τι να κάνεις, αλλά να σε βοηθήσει να βρεις τις δικές σου απαντήσεις μέσα από τις κατάλληλες ερωτήσεις.
Εσύ τι ερωτήσεις κάνεις στον εαυτό σου;
Οι ερωτήσεις που κάνουμε στον εαυτό μας καθορίζουν όχι μόνο τις απαντήσεις που λαμβάνουμε αλλά και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα, τις επιλογές που θεωρούμε διαθέσιμες και, τελικά, τη ζωή μας. Στην ψυχοθεραπεία, αυτός ο μηχανισμός γίνεται ιδιαίτερα εμφανής, καθώς συχνά ανακυκλώνουμε τις ίδιες σκέψεις και πεποιθήσεις, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο αντίληψης και συμπεριφοράς. Έρευνες δείχνουν ότι περίπου 95% των σκέψεων μας είναι οι ίδιες με την προηγούμενη μέρα. Από αυτές, περίπου 80% τείνουν να είναι αρνητικές. Αυτό σημαίνει ότι, αν δεν αλλάξουμε συνειδητά τον τρόπο που σκεφτόμαστε, ουσιαστικά ζούμε την ίδια νοητική πραγματικότητα ξανά και ξανά. Η θεραπεία λοιπόν λειτουργεί ως καταλύτης για αλλαγή, εισάγοντας νέες, πιο λειτουργικές ερωτήσεις που οδηγούν σε διαφορετικές απαντήσεις, νέες προοπτικές και, τελικά, μια βαθύτερη και ουσιαστικότερη μεταμόρφωση.
Και ξέρεις τι είναι το πιο ωραίο; Δεν χρειάζεται να είσαι σε “άσχημη κατάσταση” για να ζητήσεις βοήθεια.
Η ψυχοθεραπεία δεν είναι μόνο για τα “μεγάλα”. Είναι για όλα εκείνα τα μικρά πράγματα που μας βαραίνουν, που μας κάνουν να νιώθουμε κολλημένοι ή να επαναλαμβάνουμε τα ίδια μοτίβα. Είναι μια ευκαιρία να φροντίσεις τον εαυτό σου με τον ίδιο τρόπο που φροντίζεις και τους άλλους.
Είναι μια ευκαιρία να πετάξεις από το σακίδιο τις προσδοκίες που σε βαραίνουν, ίσως να ζυγίσεις πόσα πολλά έχεις μπροστά στα λίγα που έχασες.
Να επαναξιολογήσεις την διαδρομή που έχεις διανύσει και να επαναπροσδιορίσεις την πορεία που θέλεις να έχεις.
Να τολμήσεις να διεκδικήσεις αυτό το λίγο καλύτερο, το λίγο πιο ανάλαφρο, το λίγο πιο εύκολο.
Να τολμήσεις να ζήσεις αντί απλώς να επιβιώνεις.
Ο δρόμος της θεραπείας ή αν θες ο δρόμος προς την αλλαγή προς κάτι καλύτερο περνάει από την κατανόηση. Όταν κατανοώ τι με οδήγησε στην επιλογή της συμπεριφοράς και του τρόπου σκέψης μου, όταν κατανοώ πόσο ορθή ή όχι είναι η κρίση μου, όταν βλέπω ποιες οι θετικές και αρνητικές επιπτώσεις, μόνο τότε μπορώ να δω καθαρά και να αποφασίσω αν μου ταιριάζει αυτό το μοτίβο ή ποιες επιλογές έχω για να το στρέψω προς μια κατεύθυνση που επιθυμώ.
Και αν όλα αυτά σου φάνηκαν σύνθετα, περίπλοκα ή ακαταλαβίστικα, ένα θέλω να θυμάσαι :
Η πραγματική δύναμη βρίσκεται στην ικανότητά σου να επιλέγεις.
Η διαδικασία αυτή δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά σου προσφέρει την ευκαιρία να διαμορφώσεις τον κόσμο γύρω σου και μέσα σου. Μπορεί να μην έχεις έλεγχο σε όλα όσα συμβαίνουν, αλλά έχεις τη δύναμη να επιλέξεις πώς θα αντιδράσεις, πώς θα ερμηνεύσεις τις καταστάσεις με ωφέλιμο πια τρόπο και ποια κατεύθυνση θα πάρεις. Αυτός ο δρόμος της συνειδητής επιλογής ανοίγει την πόρτα σε μια ζωή πιο γαλήνια, αυθεντική και γεμάτη με νόημα.
Το μέλλον είναι στα χέρια σου, και κάθε στιγμή είναι μια νέα ευκαιρία για να επιλέξεις πώς θα το ζήσεις
Διάβασε επίσης :
Με την αυτοφροντίδα πως τα πας; Ρίξε μια ματιά σ’ αυτό
20 συχνές ερωτήσεις για τα Ανθοϊάματα
Φωτογραφία από Nikita Khandelwal: https://www.pexels.com/el-gr/photo/607180/
Φωτογραφία από Airam Dato-on: https://www.pexels.com/el-gr/photo/28763110/
